Ανάλυση Ήρωα: Ωρόρα

Η Ωρόρα είναι διαφορετική. Είναι μια Βαστάγια που, σε αντίθεση με τα περισσότερα πλάσματα, μπορεί να βλέπει τον κόσμο των πνευμάτων (και να ταξιδεύει σε αυτόν). Είναι φίλη και θεραπεύτρια βασανισμένων πνευμάτων, σε αντίθεση με κάποιους άλλους Ήρωες. Και, κατά πάσα πιθανότητα το σημαντικότερο, κατάφερε να γίνει φίλη του Ορν.

Και όπως και η κοκκινομάλλα κουνελίνα μάγισσα με τα γυαλιά και τις φακίδες, η ιστορία της ανάπτυξής της είναι επίσης διαφορετική. Η ιστορία της αρχίζει πριν περίπου έξι χρόνια και ξεκίνησε ως μια ιδέα για μια Ηρωίδα που στοιχεία της τελικά χρησιμοποιήθηκαν στον Σάιλας, τον Γιόνε, το Άνθος του Πνεύματος, την ενημέρωση γραφικών και τρόπου παιχνιδιού του Φίντλστιξ και που τελικά κατέληξε να γίνει η ίδια η Ωρόρα.

Σίγουρα αναρωτιέστε «τι σχέση έχει μια κουνελίνα με κρεμαστό καπέλο και εξίσου κρεμαστά αυτιά με έναν αρχέγονο δαίμονα;» Για να απαντήσουμε σε αυτό θα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η μάγισσα που δεν υπήρξε ποτέ

Βρισκόμαστε στο 2018: Έχει μόλις ανανεωθεί το σύστημα των Ρούνων, η Ζόη σας σκοτώνει ξανά και ξανά με ένα χτύπημα και η Ενημέρωση 8.11 που σκότωσε τα ADC δεν έχει σκορπίσει ακόμα τη θλίψη στην Κάτω λωρίδα.

«Είχα μόλις μπει στην Ομάδα Ηρώων και μου είπαν ότι θα δούλευα πολύ με τον Squad5, οπότε είχαμε μια κουβέντα ενώ καθόμασταν έξω, κάτω από ένα δέντρο, μια δροσερή φθινοπωρινή ημέρα», θυμάται ο Επικεφαλής Concept Art Sunny «Kindlejack» Pandita. «Μου είπε ότι ήθελε να είναι ένας καλός σχεδιαστής και ότι ήθελε να δημιουργήσει γ*&^τους Ήρωες. Και λίγο-πολύ δώσαμε τα χέρια και ήταν σαν να είπαμε ότι θα ανέβουμε μαζί αυτό το βουνό και ότι θα το καταφέρουμε».

Και έτσι ο Kindlejack άρχισε να ζωγραφίζει.

Οι πρώτες ιδέες για την Ωρόρα είχαν ποικιλία: μια χορεύτρια που δημιουργεί ιστορίες μέσα από τον καπνό, μια μάγισσα που συνδυάζει τα στοιχεία για να δημιουργεί διάφορα είδη μαγείας. Αλλά υπήρχε μια ιδέα στην οποία επέστρεφαν όλοι ξανά και ξανά... η κουνελίνα μάγισσα που χρησιμοποιεί τη μαγεία των πνευμάτων.

Τα νέα για την κουνελίνα μάγισσα με τα γυαλιά άρχισε να εξαπλώνονται σε ολόκληρη την ομάδα ανάπτυξης του League και όλοι την αγάπησαν πολύ γρήγορα. Όταν ο Επικεφαλής Σχεδιασμού Παιχνιδιού Blake «Squad5» Smith άρχισε να δουλεύει πάνω στο κιτ, εστίασε σε μια ιδέα που μέχρι τότε δεν είχαμε εξερευνήσει και που έμοιαζε να ταιριάζει τέλεια με τη θεματική της Ωρόρα.

«Μου άρεσε πολύ η ιδέα της δημιουργίας ενός χαρακτήρα-επικαλεστή, αλλά αυτό προκάλεσε πολλή σύγχυση επειδή αυτό σημαίνει διαφορετικά πράγματα για κάθε άτομο», εξηγεί ο Squad5. «Οι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους κάτι σαν το Pokémon, όπου καλείς κάτι που είναι διαρκώς μαζί σου. Αλλά εγώ ήθελα επικλήσεις όπως αυτές του Final Fantasy, όπου καλείς ένα ισχυρό πλάσμα, αυτό κάνει κάτι εντυπωσιακό και ύστερα φεύγει. Έτσι αυτό το κιτ μπέρδεψε αρκετό κόσμο και τελικά καταλήξαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό».

Η κατεύθυνση που επέλεξε τελικά η ομάδα ήταν αυτή μιας ιδιοφυούς μάγισσας που μπορούσε να κατανοήσει τη μαγεία απλώς βλέποντάς τη. Κάποια που μπορούσε να αντιγράψει τη μαγεία σου. Κάποια που θα μπορούσε... να κλέψει την Υπέρτατή σου;

«Σε αυτό το σημείο παίζαμε δοκιμαστικά παιχνίδια μαζί της. Το κιτ της άρεσε σε όλους και όλοι ένιωθαν ότι η κλοπή ξορκιών ήταν μια διασκεδαστική έκφανση ικανότητας, αλλά είχαμε μέτρια αποτελέσματα από τον συνδυασμό όλων των στοιχείων. Όσοι έπαιζαν έλεγαν συνέχεια πως ένιωθαν ότι δεν ήταν αρκετά κακός χαρακτήρας για να της ταιριάζει η κλοπή ξορκιών!» Ο Squad5 γελάει. «Και δεν θέλαμε να δίνει την αίσθηση ότι είναι κακιά ή υπεροπτική».

Αυτό σήμαινε ότι η ομάδα έπρεπε να πάρει μια δύσκολη απόφαση: να αλλάξει το κιτ ή να αλλάξει τον χαρακτήρα. Έπειτα δημιούργησε τον Σάιλας.

Αλλά η δουλειά της ομάδας δεν πήγε χαμένη. Το κιτ έγινε τελικά ο Σάιλας, ορισμένες πτυχές της προσωπικότητάς της έγιναν η Λίλια και η έρευνα που έκανε η ομάδα πάνω στον Κόσμο των Πνευμάτων βοήθησε στη διαμόρφωση του Γιόνε, του Άνθους του Πνεύματος και βοήθησε ακόμα και στη δαιμονική μυθολογία του Φίντλστιξ.

Έτσι, η Ηρωίδα όπως την ξέραμε δεν υπήρχε πια και έμοιαζε καταδικασμένη να μείνει για πάντα καταχωνιασμένη μέσα σε έναν φάκελο μαζί με τον Άο Σιν και άλλους.

Μέχρι που...

«Όταν η Riot Lexical έγινε η επικεφαλής της Ομάδας Ηρώων μάς ζήτησε να παρουσιάσουμε ορισμένες ιδέες που μας ενδιέφερε να δοκιμάσουμε. Και τότε ήξερα πως είχε φτάσει η ώρα. Σε αυτό το σημείο σκεφτόμασταν αυτήν την Ηρωίδα επί τέσσερα ή πέντε χρόνια — είχαμε δισέλιδα με concept art, ιδέες για τον τρόπο παιχνιδιού αλλά και ενδιαφέρουσες αφηγηματικές ιδέες. Και έτσι εκείνη μας είπε «Ω, λατρεύω τα κουνέλια. Ας το δοκιμάσουμε», λέει γελώντας ο Kindlejack.

Όμως δεν ήταν τόσο απλό. Η ομάδα έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν.

Χοπ χοπ, ας φτιάξουμε έναν σωστό Βαστάγια κουνέλι

Όταν σκέφτεσαι έναν χαρακτήρα για σχεδόν έξι χρόνια, τελικά είναι πολύ δύσκολο να «ξεκινήσεις από το μηδέν».

«Άκουγα για την Ωρόρα από τότε που μπήκα στην ομάδα. Όλα όσα είχα ακούσει για εκείνη ήταν... Λατρεύω τα κουνέλια, λατρεύω τη μαγεία, λατρεύω τα πάντα σε αυτόν τον χαρακτήρα και χρειάζεται έναν συγγραφέα», εξηγεί η Βασική Συγγραφέας Αφηγηματικού Περιεχομένου Elyse «Riot apothecarie» Lemoine. «Ήξερα ότι η Riot Lexical ήθελε να ξεκινήσουμε από την αρχή, αλλά αφού μίλησα με τον Kindlejack πιστεύαμε όλοι ότι ο αρχικός χαρακτήρας ήταν πολύ δυνατός και ότι θα έπρεπε να επιστρέψουμε σε αυτόν».

Πήγαινε καιρός από την τελευταία φορά που είχαμε δημιουργήσει έναν χαρακτήρα Βαστάγια —ο Σεττ ήταν ο τελευταίος— και εξάλλου τα κουνελοκόριτσα είναι πολύ δημοφιλή.

«Στο πρώτο concept art που ετοίμασα πριν χρόνια, είχα μια ομάδα ιδεών και όλοι έδειχναν μια συγκεκριμένη εικόνα και ρωτούσαν 'Τι γίνεται εδώ;'», λέει γελώντας ο Kindlejack.

Η συγκεκριμένη εικόνα έδειχνε ένα κορίτσι με αυτιά κουνελιού με το πρόσωπό της κρυμμένο στις σκιές. Και, αφού βρισκόμασταν στη Γη των Ρούνων, αυτό σήμαινε ότι ήταν Βαστάγια.

Οι Βαστάγια είναι από τη φύση τους μαγικά πλάσματα που κατάγονται από τους Βαστάγια-σάιρεϊ και προέρχονται από την περιοχή που τώρα είναι γνωστή ως Ιονία. Κάποια στιγμή στην ιστορία τους συνέβη κάτι μαγικό (και μάλλον λίγο περίεργο) και τώρα οι Βαστάγια που γνωρίζουμε έχουν στοιχεία ζώων (Σημείωση συντάκτη: Είναι όταν η μαγεία των Βαστάγια-σάιρεϊ σταμάτησε να τους επιτρέπει να αλλάζουν τη μορφή τους). Το αποτέλεσμα είναι Βαστάγια που είναι εμπνευσμένοι από ζώα του πραγματικού κόσμου.

Ο Σεττ είναι εμπνευσμένος από τους ασβούς και τους αδηφάγους, η Άρι είναι αλεπού, η Ζάια και ο Ρακάν είναι πουλιά... ή αλεπούδες — έχετε δει τα χέρια τους; Έτσι η ομάδα χρειάστηκε να κάνει λίγη έρευνα ώστε να νιώθει κανείς ότι η Ωρόρα είναι κουνέλι, χωρίς να είναι απλώς ένα χαριτωμένο κορίτσι και αυτιά κουνελιού και χνουδωτή ουρά.

Ναι, έχει όντως λίγη γούνα.

Οι Βαστάγια μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά των ζώων από τα οποία είναι εμπνευσμένοι: φολίδες, γούνα, αυτιά, νύχια και ακόμα και σημάδια.

«Όταν προσπαθούσα να καταλήξω στα μοναδικά 'σημάδια Βαστάγια' που θα είχε, μου άρεσε πολύ η ιδέα των έντονων φακίδων που θα δημιουργούσαν μοτίβα», εξηγεί ο Kindlejack. «Δημιουργούν ένα μοτίβο Τούρινγκ, δηλαδή ακολουθούν ένα επιστημονικά προβλέψιμο μοτίβο, όπως οι κηλίδες μιας λεοπάρδαλης».

Και όπως και οι φακίδες, απλώνονται και σε άλλη σημεία του σώματός της — κυρίως στους ώμους και τους μηρούς της. Η ομοιότητα με τις φακίδες φαινόταν μια εξαιρετική προσθήκη και σε συνδυασμό με τα κόκκινα μαλλιά της, μια φυσική αναφορά στην πατρίδα της στο Φρέλιορντ.

Δυστυχώς όμως πρέπει να αναφερθούμε και σε κάτι άλλο...

«Δεν περίμενα ποτέ ότι θα χρειαζόταν να ψάξω στο Google για ανθρωπομορφικά πόδια —και μάλιστα αμέσως μετά τη δημιουργία της Μπράιαρ— αλλά μπήκα με γενναιότητα βαθιά στα λαγούμια των κουνελιών», λέει με θλίψη ο Kindlejack. «Τα λαγόμορφα (δηλαδή: κουνέλια, λαγοί και πίκα) είναι ένα από τα λίγα θηλαστικά που έχουν γούνα στα πόδια τους Επίσης δεν έχουν πατουσάκια ή μαλακά τμήματα στα πέλματα! Ήθελα τουλάχιστον να πετύχω τα πόδια».

Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Μπρύνι, η Ωρόρα στέκεται πάνω στα ακροδάχτυλά της.

Η Ωρόρα είναι η πρώτη μας Βαστάγια που είναι ζώο-θήραμα (Σημείωση συντάκτη: Ο Squad5 επέμενε ότι τα ψάρια δεν είναι απαραίτητα θηρευτές, αλλά παραδέχτηκε ότι δεν τον έχει δαγκώσει ποτέ ψάρι). Οπότε αυτό δημιούργησε ένα ξεχωριστό ερώτημα που έπρεπε να απαντηθεί... Ποια είναι κεντρική ιδέα στον τρόπο παιχνιδιού ενός θηράματος;

«Σκέφτηκα πολύ πώς αντιμετωπίζουν τα θηράματα έναν θηρευτή. Συνήθως δεν τον νικούν με τη δύναμή τους, η επιτυχία τους συνήθως οφείλεται στην εξαπάτηση και τελικά στην απόδραση. Και αυτό ήθελα να το προσθέσω στον τρόπο παιχνιδιού της Ωρόρα», εξηγεί ο Squad5.

Η Ωρόρα είναι πολύ πονηρή και γρήγορή — πάντα έτοιμη να τρέξει. Αντί να τα βάλει απευθείας με τον αντίπαλό της, προτιμάει να τον ξεγελάσει και να χρησιμοποιήσει την κουνελίσια ευελιξία της για να κινείται γρήγορα στα όρια μιας μάχης και να ξεγελάει τον αντίπαλό της.

Ακόμα όμως υπήρχε ένα πρόβλημα. Πολλοί Ήρωες Βαστάγια έχουν ως πατρίδα τους την Ιονία. Μπορεί αυτό να μην είναι κακό, αλλά είναι και λίγο... βαρετό. Η Ωρόρα χρειαζόταν μια διαφορετική πατρίδα, μια διαφορετική ιστορία και μια διαφορετική σύνδεση με τη μαγεία που βρίσκεται στο αίμα όλων των Βαστάγια.

Η μάγισσα του Φρέλιορντ

Η Ωρόρα είναι Μπρύνι, ένα είδος Βαστάγια με χαρακτηριστικά κουνελιού. Και, όπως πολλοί άλλοι Βαστάγια, βρήκαν μια πατρίδα σε ένα άλλο μέρος της Γης των Ρούνων: το Φρέλιορντ.
«Οι Βαστάγια δεν υπάρχουν μόνο στην Ιονία, βρίσκονται παντού», εξηγεί η apothecarie. «Και σκεφτήκαμε πως η Ωρόρα θα ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να δούμε πώς είναι η ζωή για τους Βαστάγια εκτός της Ιονίας, με μικρότερη σύνδεση με την αρχική πηγή της μαγείας τους».
Οι Μπρύνι έχουν ιδανικά χαρακτηριστικά για το σκληρό κλίμα του Φρέλιορντ, αλλά δεν είναι πολεμιστές ή μάγοι. Σε αντίθεση με άλλες φυλές των Βαστάγια όπως οι Βεσάνι, οι Λότλαν ή οι Κιλάς, οι Μπρύνι έχουν απομονωθεί από τους υπόλοιπους Βαστάγια. Αντ' αυτού, περνάνε τον χρόνο τους καλλιεργώντας τα ορεινά εδάφη του Φρέλιορντ. Όμως, η έμφυτη μαγεία των Βαστάγια δεν έχει χαθεί τελείως — απλώς εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο, όπως ας πούμε με καρότα που είναι υπερβολικά ζουμερά. Και έπειτα έχουμε την Ωρόρα.
«Γεννήθηκε με μια ικανότητα και μια σύνδεση με τον κόσμο των πνευμάτων που η φυλή της έχει χάσει εδώ και πολύ, πολύ καιρό», λέει η apothecarie. «Είναι διαφορετική από τους υπόλοιπους Μπρύνι, μπορεί να βλέπει τα πνεύματα και να αλληλεπιδρά άμεσα με τον κόσμο των πνευμάτων».

Κανείς δεν έμαθε στην Ωρόρα πώς να χρησιμοποιεί τη μαγεία της. Έπρεπε να τα ανακαλύψει όλα μόνη της μέσα από χρόνια δοκιμών, ώστε να δημιουργήσει ξόρκια που είναι αποκλειστικά δικά της.

«Τα τελευταία χρόνια οι μάγισσες έχουν γίνει περισσότερο μέρος της σύγχρονης κουλτούρα μας και έχουν πάρει νέες μορφές μέσα σε αυτήν. Θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε τη μαγεία μέσα στη σύγχρονη αισθητική της σε μια καλύβα στη φύση, τη σύγχρονη εκδοχή της μαγείας που έχει να κάνει περισσότερο με την πνευματικότητα παρά με τον παγανισμό ή τη σκοτεινή μαγεία», λέει ο Kindlejack.

«Η μαγεία της Ωρόρα είναι μια μαγεία που έμαθε μόνη της, οπότε ήθελα τα οπτικά στοιχεία να ξεχωρίζουν από αυτά της μαγείας των άλλων Βαστάγια. Είναι λίγο ανομοιογενή και σκοτεινά για να αντισταθμίζουν τη χαριτωμενιά του κουνελιού που τη χαρακτηρίζει. Πήρα κάποια ινδουιστικά και παραδοσιακά μεσανατολίτικα μοτίβα και τα συνδύασα με τους ρούνους και τη σχεδιαστική γλώσσα των σχημάτων του Φρέλιορντ».

Τα ξεχωριστά σχεδιαστικά στοιχεία της μαγείας της Ωρόρα είναι εμφανή στο ραβδί, το περιδέραιο, τα ρούχα, τα σκουλαρίκια και τη μαγεία της.

«Όταν σκέφτεσαι μια μάγισσα —ακόμα και μια καλή μάγισσα— πάντα νιώθεις ότι αυτό που κάνει είναι λίγο μυστηριώδες και σκοτεινό, κρυμμένο μέσα σε ένα πέπλο μυστηρίου, και αυτό είναι που κάνει τις μάγισσες να ξεχωρίζουν από έναν μάγο, έναν γητευτή και τα υπόλοιπα μαγικά στερεότυπα», λέει ο Squad5. «Το Q της είναι ένα παράδειγμα για αυτό. Ουσιαστικά σού ρίχνει μια κατάρα και αυτή γίνεται πιο δυνατή και τη χρησιμοποιεί για να σε σκοτώσει. Βασικά αποκόβει ένα μικρό κομμάτι της ψυχής σου».

Η Υπέρτατη Ικανότητά της, που σίγουρα αξιοποιεί την ιδέα της πονηρής κουνελίνας που ήθελε ο Squad5, αντλεί έμπνευση και από μια συγκεκριμένη τοποθεσία σε ένα άλλο παιχνίδι.

«Η εμπειρία του να χάνομαι στο Χαμένο Δάσος στο Zelda με διαμόρφωσε ως άνθρωπο», λέει γελώντας ο Squad5. «Θέλω η Υπέρτατή της να δημιουργεί μια παρόμοια αίσθηση. Προσπαθείς να ξεφύγεις και τηλεμεταφέρεσαι πίσω στο κέντρο και δεν μπορείς να αποδράσεις από τη μαγεία της».

Ανάμεσα στους κόσμους

«Μας αρέσει πολύ όταν οι νέοι Ήρωες εξερευνούν κάτι που δεν έχει ακόμα εξερευνηθεί», μοιράζεται ο Kindlejack. «Κάθε Ήρωας θα πρέπει να ρίχνει λίγο φως σε ένα μέρος του κόσμου που δεν έχουμε δει ακόμα. Και δεν είχαμε εξερευνήσει ιδιαίτερα τον κόσμο των πνευμάτων. Ναι, τον είχαμε δει, αλλά δεν ξέραμε καν αν αλληλεπιδρά με τη Γη των Ρούνων ή τι πλάσματα ζουν σε αυτόν.

Ο κόσμος των πνευμάτων είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος. Είναι η πηγή της δύναμης των Βαστάγια, μόνιμη κατοικία της Αλούν και (περίπου) το μέρος που σε τηλεμεταφέρει ο Μορντεκάιζερ όταν σε στέλνει στη Βραζιλία χρησιμοποιεί την Υπέρτατή του.

«Ο κόσμος των πνευμάτων κατά κάποιον τρόπο επικαλύπτει τον κόσμο των θνητών που βλέπουμε στη Γη των Ρούνων. Και τα περισσότερα από αυτά που έχουμε δει για τον κόσμο των πνευμάτων βρίσκονταν στην Ιονία, που έχει μια πολύ συμβολική σχέση με τα πνεύματα. Όταν δούλευα πάνω στον Φρουρό των Πνευμάτων Ούντιρ μίλησα αρκετά με έναν άλλον συγγραφέα για το πώς είναι τα πνεύματα και ο κόσμος των πνευμάτων στο Φρέλιορντ», θυμάται η apothecarie.

Δεν επικαλύπτει όμως απλώς τον κόσμο των θνητών, αλλά καθρεφτίζει τα αντίστοιχα μέρη της Γης των Ρούνων. Τα πνεύματα της Ιονίας σε μεγάλο βαθμό είχαν βιώσει μόνο την ειρήνη (μέχρι τον πόλεμο με τη Νόξους, που προκάλεσε την άνοδο των αζακάνα), αλλά τα πνεύματα του Φρέλιορντ είναι πολύ διαφορετικά... πιο άγρια.

«Δοκιμάσαμε πολλά διαφορετικά πράγματα για να καταλήξουμε στο τι ακριβώς είναι τα όντα που ζουν στον κόσμο των πνευμάτων. Για την ακρίβεια έφτιαξα μια λίστα με όντα που θα μπορούσαν να είναι πνεύματα και μίλησα με την ομάδα αφήγησης για να καταλάβω ποια είναι πνεύματα και ποια όχι. Κίντρεντ; Ναι, είναι πνεύμα. Βόλιμπεαρ; Πνεύμα. Όλα αυτά με τον Βάρδο; Όχι πνεύματα».

Τα πνεύματα παίρνουν τα σωματικά χαρακτηριστικά πλασμάτων που υπάρχουν στο Φρέλιορντ, αλλά δεν είναι τα πνεύματα νεκρών ζώων ή ανθρώπων.

Η Ωρόρα βλέπει τα πνεύματα του Φρέλιορντ —που με την πρώτη ματιά ίσως να μοιάζουν τρομακτικά και άβολα— σαν αξιολάτρευτα πλασματάκια που πρέπει να αγαπηθούν και να προστατευτούν, όχι σαν βδελύγματα που πρέπει να τα φοβόμαστε ή, ακόμα χειρότερα, να τα καταστρέψουμε.

Νιώθει πολύ άνετα μαζί τους. Είναι το πάθος της, το ξεχωριστό της ενδιαφέρον, οι φίλοι της.
«Μιλώντας με βάση τις προσωπικές μου εμπειρίες, η Ωρόρα αλληλεπιδρά με τα πνεύματα όπως εγώ με τα ζώα», λέει χαμογελώντας ο Kindlejack. «Είμαι πάντα το άτομο που στα πάρτι αγνοεί τους ανθρώπους και πάει να χαϊδέψει τη γάτα ή να παίξει με τον σκύλο. Δεν είναι ότι έχω μια επαφή με τα ζώα επειδή βρίσκονται σε διαφορετικό μήκος κύματος, απλώς είναι πολύ ευκολότερο να διαβάσει κανείς τη συμπεριφορά τους σε σχέση με τους ανθρώπους».

«Η Ωρόρα δεν είναι ιδιαίτερα βίαιο άτομο, αλλά αν κάποιος τα βάλει με τα πνεύματά της θα κάνει την έρευνά της και έπειτα θα έρθει και θα τον κάνει κομμάτια», λέει γελώντας η apothecarie.

Από την ημέρα που γεννήθηκε, η Ωρόρα μπορούσε να βλέπει τα πνεύματα και να αλληλεπιδρά μαζί τους στον κόσμο της. Κάποια στιγμή έμαθε πώς να μπαίνει στον κόσμο των πνευμάτων.

Η Ωρόρα κάποιες φορές νιώθει ότι ο κόσμος των θνητών την καταβάλει. Τα μεγάλα πλήθη, οι δυνατοί θόρυβοι, οι ατέλειωτες συζητήσεις και οι ομαδικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις είναι πράγματα στα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη. Έτσι, όταν νιώθει ότι φτάνει στα όριά της, έχει ένα μέρος στο οποίο μπορεί να αποδράσει εύκολα: τον κόσμο των πνευμάτων.

Μετά από τα χρόνια που έχει αφιερώσει στη μελέτη, μπορεί πλέον να μπαίνει και να βγαίνει στον κόσμο των πνευμάτων εύκολα ή, τέλος πάντων, με τη βοήθεια μερικών τελετουργικών (που είναι εμπνευσμένα από μούντρα του πραγματικού κόσμου). Έτσι, όταν νιώθει ότι την καταβάλουν οι αισθητηριακές πληροφορίες, μπορεί να αποδράσει γρήγορα.

Η Ωρόρα θέλει να βοηθήσει όλα τα πνεύματα. Είτε είναι πανίσχυροι ημίθεοι όπως ο Βόλιμπεαρ και ο Ορν είτε ανώνυμα πλάσματα, είναι εδώ για να παρέχει βοήθεια.

Στον κόσμο μας έχουμε έναν όρο που περιγράφει την Ωρόρα: είναι αυτιστική. Αλλά στη Γη των Ρούνων δεν υπάρχει όρος που να μπορεί να την περιγράψει. Είναι απλώς η Ωρόρα.

Πολλά από τα μέλη της ομάδας ανάπτυξης της Ωρόρα και από τη Riot γενικότερα εμπνεύστηκαν και μοιράστηκαν κάποιες από τις εμπειρίες τους ως άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Χάρη σε αυτές η Ωρόρα ήταν μια ευκαιρία να φέρουν ένα μέρος της ζωής τους στο παιχνίδι που αγαπούν.

«Είναι αδύνατο να αποδοθεί πλήρως η εμπειρία ενός αυτιστικού ατόμου επειδή πρόκειται για ένα φάσμα και κάθε άτομο το βιώνει με διαφορετικό τρόπο», εξηγεί η apothecarie. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνουμε πολλοί από εμάς και που θέλαμε να τα αποτυπώσουμε, όπως το περπάτημα στα δάχτυλα που είναι πολύ κοινό! Ξέρουμε όμως ότι αυτό δεν είναι κάτι που κάνουν όλοι. Και θέλαμε κατά κάποιον τρόπο να αποτυπώσουμε όχι μόνο τις κοινές εμπειρίες του αυτισμού που έχουμε βιώσει πολλοί από εμάς, αλλά το βασικότερο στοιχείο ενός ατόμου με αυτισμό. Δηλαδή τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας — τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Αυτός δεν αντιστοιχεί στις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι. Και αυτό είναι ουσιαστικά που θέλουμε να φανεί μέσα από την Ωρόρα. Δεν χρειάζεται να ανταποκρίνεται σε προσδοκίες».

Θα πρέπει να δημιουργεί νέες.

Όταν τελειώνει ένα ταξίδι, αρχίζει ένα άλλο

Η ανάπτυξη Ωρόρα εκτυλίχθηκε μέσα σε χρόνια — χρόνια σκέψης, σχεδίων, συγγραφής και σχεδιασμού.

«Έχει πλάκα να σκέφτεσαι όλα όσα δώσαμε στην Ωρόρα. Όταν ξεκινήσαμε τη δημιουργία της μαζί με τον Squad5, περιμέναμε ότι θα ήταν ο πρώτος Ήρωας που θα δημιουργούσαμε. Και τώρα έχουμε πλέον δημιουργήσει τέσσερις ή πέντε Ήρωες μαζί και επιτέλους καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την αρχική μας υπόσχεση», θυμάται ο Kindlejack. «Όμως, αντί να το κάνουμε στην αρχή της κοινής μας περιπέτειας, συναντιόμαστε μαζί στην κορυφή του βουνού».
Μπορεί αυτό το κομμάτι της ιστορίας της να έχει τελειώσει, αλλά το επόμενο κεφάλαιο δεν έχει ακόμα γραφτεί.