Ci, którzy wciąż czczą Volibeara, uznają go za uosobienie burzy. Ten niszczycielski, dziki i niewzruszony stwór istniał, zanim śmiertelnicy postawili stopę we freljordzkiej tundrze i z dzikością broni krainy, którą stworzył wraz ze swoimi półboskimi pobratymcami. Pielęgnując w sobie głęboką nienawiść do cywilizacji i słabości, jaką ta za sobą pociągnęła, Volibear walczy o powrót do dawnych zwyczajów — do czasu, kiedy kraina nie była okiełznana, a rozlew krwi nie był niczym ograniczony — i ochoczo stawia czoła wszystkim swoim oponentom przy pomocy szponów, kłów i piorunującej dominacji.